زندگي ديويد ساده و سرراست نيست. پدرش مرده و مادرش دارد با بدجنس‌ترين مرد عالم ازدواج مي‌کند. وقتي ديويد را به مدرسه مي‌فرستند، اوضاع کلا به هم مي‌ريزد. تنبيه‌ها از چيزي که فکرش را مي‌کرد هم وحشتناک‌تر بودند. مگر زندگي از اين بدتر مي‌شود؟ ديويد خوشي را فقط لابه‌لاي ورق‌هاي کتاب‌هاي محبوبش پيدا مي‌کند. يعني او هم مي‌تواند پايان خوشي براي قصه‌ي خودش بنويسد؟