از نظر محبان مولاي متقيان، عظمت مقام معنوي آن حضرت چنان است كه كمتر كسي تاكنون توانسته، حق مطلب را آن‌طور كه هست، ادا كند. اين ديوان در سال 1384 هجري توسط مرحوم محمدجواد نجفي از عربي به فارسي ترجمه شده‌است. مترجم در مقدمه عنوان كرده كه اين ديوان حاوي پند و اندرزهاي بي‌نظير، موعظه‌هايي كه اميرالمومنين براي امام حسين و امام حسن عليهما‌السلام فرمود، علاج صفات پست و رذيله، طريقه معاشرت با طبقات مردم، شجاعت و فداكاري‌هاي اميرالمومنين در راه دين خدا و رسول (ص) و موضوعات لازمه و مختلفه ديگر مي‌باشد.