دوشس: من كدام؟ بوزولا: جعبه‌اي از طعام كرم‌ها، مرهمي از روغن موميايي، اين گوشت چيست؟ اندك شيري بريده، خميري ورآمده. اجسام ما از زندان‌هاي كاغذيني كه كودكان بسازند و مگسان را محبوس آن كنند ضعيف‌تر است، حقيرتر است، چرا كه ما در زندان‌‌مان ميزبان پست‌ترين كرم‌هاي زمين‌ايم. تاكنون آيا چكاوكي را در بند قفس ديده‌ايد؟ روح ما در زندان تن‌مان چنين است؛ اين دنيا چونان چمنزار كوچك اوست و اين آسمان چونان گوي بلورين او، كه تنها دانش محدودي از ابعاد كوچك زندان را نشان‌مان مي‌دهد.