به مدت دويست سال پس از انقلاب فرانسه سنت جمهوري خواهان اينگونه بود که اعدام شاهزادگان و اشراف را جشن بگيرند و از وحشتي که انقلاب بر دشمنان خود تحميل مي کرد دفاع کنند اما دهه هاي اخير تغيير قابل توجهي با حساسيت مطلوب ايجاد شده است. انقلاب ديگر بر اساس ضرورت تاريخي قضاوت نمي شود، بلکه بر اساس معيارهاي اخلاقي نامحدود مورد قضاوت قرار خواهد گرفت.که در اين مقاله مختصر سوفي وانيش توضيح مي دهد ،چگونه برخلاف تفاسير رايج نهاد ترور يا اعدام به دنبال ترمزي بر خشونت مشروع مردمي بود. ترور فرآيندي بود که به رژيم حاکميت مردمي پيوند خورده و تنها راه جايگزين شکست استبداد يا مردن براي آزادي به حساب مي آمد.