خواننده در اين اثر کوتاه همه آن عناصري را مي‌يابد که به شهرت هابز به‌عنوان مؤسس فلسفه سياسي مدرن منجر شد: انفعالات و خصوصاً ترس از مرگ خشونت‌بار به‌عنوان مبناي محکم تأسيس نظم سياسي، ساخته و پرداخته کردن مفهوم فرد مدرن، وضع طبيعي، دولت مطلقه مدرن به‌مثابه موجودي مجزا و بر فراز جامعه و نشانه‌گذاري حوزه خصوصي، تعيين رفاه و امنيت به‌عنوان اهداف اساسي نظم سياسي، و فروکوبيدن فلسفه، الهيات، و اخلاق پيشامدرن. همچنين، در باب شهروند تماماً به انديشه سياسي-الهياتي هابز اختصاص يافته است.