درياچه‌پيما، که يکي از نخستين نمايشنامه‌هاي ديويد ممت است، ويژگي‌هاي اصلي شيوه‌ي نويسندگي او را نشان مي‌دهد. اين اثر الهام‌گرفته از تجربيات شخصي ممت از کار بر روي کشتيِ باري در دوران جواني‌اش است و توانايي او را در آشکارکردن تجربيات شخصي و تبديل آن‌ها به داستاني دراماتيک نشان مي‌دهد. درياچه‌پيما موضوعاتي چون انزجار، رابطه‌ي بين انسان‌ها در محيط بسته و فشارهاي رواني و اجتماعي را بيان مي‌کند. اين نمايشنامه را مي‌شود نمونه‌اي از آغازينه‌هاي ممت در بيان مسائل انساني و اجتماعي دانست.