«منطق به خودي خود نمي‌تواند به كسي درباره پرسش از ذات پاسخي دهد، اما اغلب بدون آن به اهميت آن‌چه مي‌دانيم و واقف نمي‌شويم و در بيشتر موارد به دام مغلطه و ناسازواري مي‌افتيم. فراگيري استنتاج صرفا عبارت از آموختن چيزي درباره روابط منطقي صريح بين گزاره‌ها نيست؛ بلكه فراگيري انجان دادن يك كار است.» «پيتر وينچ» «بنابراين عقل خود را از زنجيره عقايد جزمي، هوي و هوس، تكبر و عواطف رها مي‌كند. عقل مي‌داند اگر پيش از موقع به بخشي از حقيقت تشبث جويد و آن را حقيقت مطلق غايي بگيرد تباه مي‌شود... عقل نبايد را فروگذارد. چيزي را مسكوت بگذارد، چيزي را مستثني كند، عق خودش گشودگي بي حد و حصر است... عقل هم چون رازي فاش نشدني است كه مي‌تواند براي هر كسي در هر زماني معلوم شود، ساحت آرامي است كه هر كسي مي‌تواند با انديشه خود به آن راه يابد.» «كارل ياسپرس» «... آنچه ارزش دارد تا براي آن تلاش كنيم داشتن ذهني وقاد است و نه آشفته؛ روشن است و نه مبهم؛ عقلاني است و نه غير آن؛ و مطمئن بودن از امور است تا آن‌جا كه به كمك استدلال و دليل موجه مي‌شود، نه بيشتر و نه كمتر.» «جفري وارناك»