در تئاتر ايران، قدمت به كارگيري گسترده اصطلاح دراماتورژي، به زحمت به يك دهه مي‌رسد، كتاب‌ها و منابع مستند به زبان فارسي در اين زمينه، انگشت‌شمارند و همان‌ها نيز تنها به بحث‌هاي نظري و در موارد بسيار معدودي، پرداختن به نمونه‌هاي عملي دراماتورژي در گروه‌هاي غربي بسنده كرده‌اند. كتاب حاضر نخستين كتاب فارسي است كه به دراماتورژي در عمل مي‌پردازد. اين كتاب، در واقع مرحله سوم از يك تجربه دراماتورژي محسوب مي‌شود كه زير نظر ناصر حسيني‌مهر در يك محيط آموزشي تئاتر دانشگاهي در ايران انجام شده است و به مستند‌سازي يا تمرين‌نگاري و ثبت مراحل داماتورژي يك اثر نمايشي مي‌پردازد. باشد كه راه‌گشاي جويندگان اين مسير شود.