مقدمه اي بر پديدارشناسي يک راهنماي برجسته و جامع براي پديدارشناسي است. درموت موران به طور شفاف مشارکت نه متفکر اصلي پديدارشناسي را بررسي مي کند: برنتانو، هوسرل، هايدگر، گادامر، آرنت، لويناس، سارتر، مرلوپونتي و دريدا. مقدمه اي بر پديدارشناسي که به سبکي روشن و جذاب نوشته شده است، سير حرکت پديدارشناسي را از مبدأ آن در هوسرل تا دگرگوني آن توسط دريدا ترسيم مي کند. اين کتاب انديشه هايدگر و سارتر، مشهورترين متفکران پديدارشناسي را تشريح مي‌کند و استفاده متمايز از پديدارشناسي را توسط برخي از شارحان کمتر شناخته شده آن، مانند لويناس، آرنت و گادامر، معرفي و ارزيابي مي‌کند. در سراسر کتاب، تأثير عظيم پديدارشناسي بر سير فلسفه قرن بيستم به طور کامل بررسي شده است. اين مقدمه اي ضروري براي همه کساني است که با اين مکتب فکري که در مورد آن بسيار صحبت شده، اما کمي درک شده اند، آشنايي ندارند. اصطلاحات فني در سراسر توضيح داده شده است و از اصطلاحات تخصصي اجتناب مي شود. مقدمه اي بر پديدارشناسي براي همه دانشجوياني که به دنبال مقدمه اي قابل اعتماد براي يک جنبش کليدي در انديشه اروپايي هستند، جالب خواهد بود.