ژاک دريدا از جمله متفکراني است که ذيل جريان موسوم به پساساختارگرايي فرانسوي و به واسطه‌ي پروژه‌ي واسازي، بخش زيادي از فرضيات سنتي فلسفه را به چالش مي‌کشد. در اين کتاب که حکم درآمدي خلاقانه بر آثار فيلسوف را دارد، سايموت گلندينينگ به نقش دو گانه‌ي آثار دريدا هم در ساخت و هم در واسازي ميراث فلسفي غرب اشاره مي‌کند. او از دريدا در برابر بسياري از نقدها و اتهامات دفاع مي‌کند و نشان مي‌دهد که اين مضامين ظريف و راهبرد انقلابي آثار او هستند که چنين واکنش‌هايي را موجب شده‌اند.