هگل را پدر تاريخ‌گرايي مدرن مي‌دانند چرا که در فلسفه او عقل ارزش و هنجارها همگي وابسته تاريخ مي‌شود. اما وابستگي به تاريخ همواره اعتبار جهان‌شمول عقل و در پي آن توجيه عقلاني هنجارهايمان را با چالش مواجه مي‌کند. آيا هگل عقل و هنجارهايمان را صرفا محصول شرايط تاريخي تصادفي مي‌داند؟ آيا او با تاريخ كردن عقل در پي تضعيف قدرت عقل و اصالت دادن به امور تصادفي تاريخي و فرهنگي بوده است؟