آلبرتو موراويا در 1907 در خانواده متمولي در رم متولد شد. تا سن 16 سالگي با سل استخوان دست به گريبان بود. بعد از اين دوران كه به گفته خودش از مهم‌ترين تجربيات زندگي اوست تا پايان عمر به ادبيات پرداخت و تقريبا هر سال يك كتاب منتشر كرد. داستان‌هاي رمي نو موراويا در 1959 به چاپ رسيد. اين كتاب به گفته وئ الهام گرفته از غزل‌هاي بللي، غزل‌سرا و طنزپرداز رمي است. او كوشيد همان‌گونه كه بللي رم و مردم آن را در غزل‌هاي خود توصيف كرد، در نثرش اين كار را انجام دهد. موراويا در نگارش داستان‌هاي رمي نو از گويش رومي استفاده كرد تا هر چه بهتر واقعيت‌هاي اجتماع زمان خود را به تصوير بكشد. او در اين كتاب دنيا را از چشم مردمي ناكام، تيره‌بخت و به نوعي بازيچه‌ دست سرنوشت مي‌نگرد. رمان و داستان‌هاي بسياري از اين نويسنده به جاي مانده است. اين نويسنده‌ مشهور ايتاليايي در سال 1990 در منزل رمي خود درگذشت.