دیوید کریستین در کتاب داستان خاستگاه راهی را که عالم به گفته حافظ از سرحد عدم تا به اقلیم وجود پیموده با نگاهی دقیق و گذرا بررسی می‌کند و در پایان ضمن برشمردن لغزش‌ها و رویکردهای نارسای کنونی بشر می‌کوشد تا راه رهایی و ببرون‌رفت از فاجعه جهانی آنتروپوستین یا دوره گذاری را که در آن هستیم نشان دهد. وی می‌گوید اگر بتوانیم این دوره گذرا را طی کنیم و به جهانی پایدار برسیم با نگاهی به گذشته خواهیم دید که انسان‌ها توانسته‌اند به شکل نوینی از پیچیدگی دست یابند که می‌توان آن را انقلاب انسانی نامید.