در اين نمايش‌نامه 3 پرده‌اي كه به عنوان يكي از آثار شاخص ادبيات نمايشي تئاتر معاصر لهستان در نظر گرفته شده، مروژك با شيوه سرشار از طنز و تمسخر و با لحن هجوآميز و گزنده‌اي كه خاص نمايش‌نامه‌هاي اوست، به طرح پرسش‌هايي جدي و جهانشمول پيرامون جايگاه و نقش فرهنگ، تغيير مسير در جنبش‌هاي اجتماعي، ادعاي بازگشت به طبيعت و ... مي‌پردازد.