يوهان ولفانگ فون گوته در شاهكار ادبي حاضر يكي از ديرپاترين روابط انساني، يعني رابطه زوجي و پيچيدگي‌هاي ناشي از تقابل احساس و اخلاقيات حاكم بر اين رابطه را به تصوير مي‌كشد. گفته‌ها و ناگفته‌هاي بسياري در اين‌باره دارد، گويي در زمان حال و ميان ما زندگي مي‌كند و مي‌نويسد. رمان خويشاوندي‌هاي اختياري كه از جانب بسياري معاصران گوته جنجالي نام گرفت، در آفرينش رمان‌هاي قرن نوزدهم و بيستم تاثير بسزايي داشت. خويشاوندي‌هاي اختياري گوته سرآغاز يك سبك داستان‌سرايي در ادبيات جهاني شد. به دنبال او و با الهام از رمان گوته، مادام بواري فلوبر، آنا كارنيناي تولستوي و افي بريست فونتانه عرضه شدند. زماني كه توماس مان كوه جادو را مي‌نوشت و بيش از آن، سرگرم نگارش مرگ در ونيز بود، در جست و جوي «تعادل ميان حس و اخلاق» رمان گوته را بيش از پنج بار خواند، مطلبي كه به نظر وي در خويشاوندي‌هاي اختياري گوته به كمال نشسته است.