شماره 78 «حرفه: هنرمند» (جلد اول) گزيده‌اي از نقد و نظر بر هنرهاي تجسمي ايران محدود به بازه‌ي زماني 1285 تا 1357 است. در اين شماره، مسئله‌ي ما نه تحليل و تفسير بلکه جستجويي است در انبوه آرشيوهاي مکتوب از ادبيات فرهنگي و تجسميِ ايران معاصر. از امتيازات اين ويژه‌نامه، آشنايي با اسناد، روايت‌ها و سير نوشتار تجسمي، و تفاسيرِ مکتوبي است که نشان‌دهنده‌ي ذهنيت ايرانيان در مواجهه با هنر نوگراست. 67 جستار و مقاله در اين مجلد به چاپ رسيده است. در آن‌ها مي‌توان صداي ترديد، حيرت، تمجيد، طعنه، تحقير و زد و خورد مداوم فکري نويسندگان را بازشنيد. آنچه در انتخاب و بازآرايي اين متون اهميت داشته، تأکيد بر ايده‌ي تاريخ و فهم تاريخي است و براي ما مهم بوده که آن‌چه بر قلم نويسندگان جاري شده، چگونه با جريان‌ها، رويدادها، درگيري‌ها و منازعات گفتماتي پيوند ‌خورده است. بنا داريم توجه‌ خوانندگان را بيش از گذشته بر تاريخ معاصر خودمان و تلاش‌هاي فکري صورت‌گرفته‌ در داخل معطوف کنيم. با اين باور که ما «اکنون‌مان» را نمي‌فهميم جز اينکه با کنج‌کاوي به راهي که آمده‌ايم و آن‌چه از سر گذارنده‌ايم نگاه کنيم. اين مجموعه حاصل کار پژوهشي بيش از پانزده نفر به مدت شش ماه و مرور چندهزار يادداشت و مقاله و حدود 100 عنوان جريده است که در نهايت به گزينش 67 مقاله انجاميد.