باز به آن تابلوي كوچك نقاشي در قاب ساده‌اش، چشم دوخته‌ام. قرار است چند روزي به دهكده زادگاهم بروم و تماشاي اين تابلو خاطرات گذشته را به يادم مي‌آورد. ابن تابلو را مدت‌ها پيش نقاشي كرده‌ام در اين سال‌ها هرگز آن را در نمايشگاهي براي تماشا نگذاشته‌ام، و هر چند كه نقاشي شرم‌آوري نيست اما هر وقت كه آشنايانم از ده به ديدنم مي‌آيند در گوشه‌اي پنهانش مي‌كنم. با آن كه اثر هنرمندانه و ارزشمندي نيست، اما ساده و زيباست و سادگي و زيبايي روستا را در ذهن زنده مي‌كند.