بعد از پیروزی بر دیو سرما (ملکوس) جمشید تصمیم می‌گیرد تا با متحد کردن قبایل مختلفی که به جمکرد پناه آورده بودند، آغازگر جنگی بزرگ با هدف شکار دیوان و نابودی اهریمن باشد. این جنگ بر خلاف خواسته یزدان و از سوی دیگر پیمان‌شکنی با دیوان اژگهن است. اما جمشید که پیروزی بر ملکوس و تسلط و چیرگی دوباره بر جمکرد را نتیجه خرد و توان خود می‌پندارند، به اراده یزدان و پیمانش با دیوان اژگهن پشت کرده و سپاهی بزرگ را برای شکار دیوان و نابودی اهریمن مهیا می‌کند.