هيچ‌وقت در تهران بوده‌اي، شب‌ها، روزها؟ هيچ‌وقت در رستوران برج تاج بوده‌اي؟ مي‌داني آنجا چه خوراکي‌هايي مي‌پزند‌ و چطور مي‌فروشند؟ در اطراف ورامين بوده‌اي، در دشت‌هاي فراموش‌شده‌اش؟ خبرداري در عمق تاريک و تنهاي آن بيابان‌هاي دورافتاده چه مراسمي در حال اجراست؟ مرده‌ها را کجا دفن مي‌کنند؟ هيچ‌وقت بر سر کوچه بي‌نام ايستاده‌اي؟ هيچ‌وقت جرئت کرده‌اي قدم در آن دالان تاريک وسوسه‌انگيزش بگذاري؟ تهران هميشه تار است؛ چه شب چه روز، تار است. تاريک نيست، تارين است. تهراني که در آن زندگي کرده‌اي را مي‌شناسي؟ تهراني که نديده‌اي را زندگي کرده‌اي؟ هيچ‌وقت تهران تارين را ديده‌اي؟ افسانه‌هاي تهران تارين را خوانده‌اي؟