وقتي مي خواستم به دنيا بيايم از قابله پرسيدم سينما اختراع شده گفت آره و من به دنيا آمدم واقعيت اين است كه وقتي به كلاس اول دبستان رفتم و باسواد شدم اولين ذهنيتم اين بود كه بتوانم داستان بنويسم يادم مي آيد كه غروبي بهاري با خانواده و اقوام مادري ام جمع بوديم يكي از دايي هايم داستان من را با صداي مي خواند و مدام تعريف و تمجيد مي كرد و مي گفت آفرين كيانوش اما من از خجالت در اتاق پنهان شده بودم...