ده سال بعد از وقايع کتاب نسيمي از ناکجا، در شب عيد شکرگزاري، نگراني و وحشت بر شام خانوادگي موري‌ها سايه مي‌اندازد. چارلز والاس پانزده‌ساله، مستأصل و پريشان، مناجاتي را به اميد دفع تاريکي‌ به زبان مي‌آورد و موجودي درخشان پديدار مي‌شود: تک‌شاخي به نام گاديور که در زمان سفر مي‌کند. حالا چارلز والاس و گاديور بايد سوار بر باد، به گذشته سفر کنند تا واقعيتي جايگزين بيابند: لحظه‌اي در گذشته که مسير رويدادهاي منتهي به زمان حال مي‌تواند از آن‌جا تغيير کند تا آينده‌ي زمين -اين سياره‌ي کوچک و متلاطم- نجات پيدا کند. «از ميان قلمروهاي چرخان کهکشاني دوردست گذشتند و فهميدند خود کهکشان بخشي از يک ارکستر بسيار بزرگ است و تک‌تک سياره‌ها و سياره‌هاي درون کهکشان، ساز خودشان را به موسيقي کره‌ها اضافه مي‌کنند. تا وقتي که نغمه‌هاي باستاني نواخته مي‌شد، سرور جهان به‌کل از دست نمي‌رفت.»