آيا،اين گونه كه اين روزها بسيار مي شنويم،اين ضعف يا فقدان تخيل است كه افراد و جوامع را به پذيرش تام و تمام وضع موجود وا مي دارد؟راسل جاكوبي،نويسنده كتاب تصوير ناتمام،در اين امر ترديد دارد.به زعم او،ناكامي پروژه اوتوپيا عمدتا حاصل برخوردهاي اثباتي با آن است،در حالي كه بايد گفت،اگر اميدي به امكان رخ نمودن وضع مطلوب باشد اين اميد تنها در نفي امر موجود نهفته است.به گواه تاريخ،آن تخيلي كه بكوشد آينده ي مطلوب را به طور كامل،با داشتن طرح و برنامه براي همه ي آنات خرد و كلان زندگي،تجسم كند و بدان تحقق بخشد،چيزي به جز فاجعه رقم نخواهد زد.و همين امر زمينه را براي منتقدان فراهم ساخته تا نا كجاآباد گرايي را مرادف تماميت خواهي بدانند.