«ترجمه فعاليتي هدفمند». آيا اين عبارت واضح نيست؟ آيا همه فعاليت‌هاي بشر داراي هدف يا چيزي شبيه به آن نيست؟ معناي اينكه مي‌گوييم «ترجمه ـ كه در اين كتاب هميشه شامل ترجمه شفاهي هم مي‌شود، مگر اينكه خلافش ثابت شود ـ فعاليتي هدفمند است»، چيست؟ عنوان كتاب نمي‌خواهد چيزي را به شما بگويد كه قبلا نمي‌دانستيد؛ بلكه صرفا جنبه‌هاي مورد توجه ترجمه در اين كتاب را بيان مي‌كند. عنوان اصلي بيشتر نقش ارزيابي دارد تا ارجاعي. بنابراين اين كتاب به توضيح نگرش‌هاي نقش‌گراي ترجمه مي‌پردازد. «نقش‌گرا» به معناي تمركز روي نقش يا نقش‌هاي متون و ترجمه‌هاست. نقش‌گرايي واژه‌اي كلي براي نظريه‌هاي مختلفي است كه به نگرش ترجمه از اين طريق مي‌پردازد. ترجمه فعاليت است و اين بدان معناست كه نظريه ترجمه را مي‌توان به نظريه كنش يا فعاليت بشري تعميم داد. كنش‌ها يا فعاليت‌هاي بشري توسط «عوامل»، افراد ايفا كننده نقش، اجرا مي‌شود و هر موقعيت خاصي تعيين كننده افراد و نحوه ارتباط آن‌هاست و توسط افراد در حال تعامل تغيير مي‌كند. موقعيت‌ها جهاني نيستند، اما در عوض، در محيط فرهنگي شكل مي‌گيرند كه آن موقعيت را تعيين مي‌كند. بنابراين زبان را بايد بخشي از فرهنگ در نظر گرفت و ارتباط نيز توسط محدوديت‌هاي موقعيت موجود در آن فرهنگ تعيين مي‌شود.