تخت پروکروستس عنوان خود را از اساطير يوناني گرفته است؛ اين داستان درباره مردي است که مهمان‌ها را با کشيدن يا بريدن اندام‌هايشان به اندازه تخت خود در مي‌آورد. اين داستان نمايانگر ديدگاه طالب در مورد پيامد‌هاي ناخواسته غرور بيش از حد تمدن مدرن است؛ تغيير انسان‌ها براي اينکه با تکنولوژي هم‌خوان‌ شوند، سرزنش واقعيت براي اينکه با مدل‌هاي اقتصادي هماهنگ نيستند، اختراع بيماري‌ها براي فروش دارو، تعريف هوش به عنوان آنچه در کلاس درس مي توان آزمود و متقاعد کردن مردم به اين امر که کارمندي نوعي بردگي نيست. اين گزين‌گويه‌هاي بازي‌گوشانه و گستاخانه با افشاي خودفريبيهايي که تاکنون با آنها زندگي مي‌کرديد، اما هرگز آنها را تشخيص نداده بوديد، شما را شگفت‌زده مي کنند. اين گزين‌گويه‌ها هر يک تفکرات فشرده مستقلي هستند و حول ايده اصلي نسيم طالب در اين‌باره مي‌چرخند که ما چگونه با آنچه نمي‌دانيم برخورد مي‌کنيم و چگونه بايد با آنها کنار بياييم.