رهبران كسب ‌و ‌كار و سياست‌گذاران بايد از خود بپرسند: ما چه چيزي داريم كه ديگران ندارند؟ و ما چگونه مي‌توانيم آن مزيت خاص را به عامل رشد و ثروت براي همه مردم تبديل كنيم؟ شما به عنوان مدير و رهبر بايد از اتاق كارتان خارج شويد و به محل كار و زندكي مردم برويد و ببينيد فن‌آوري‌هايي كه مي‌سازيد چه تاثيري بر امور روزمره آن‌ها دارد. مطمئنا ملاقات با مشتريان و آشنايي با نيازهاي فردي و يا جمعي آن‌ها، حاوي نكات كليدي براي رسيدن به نو‌آوري در محصول است. رهبران بايد خوش‌بيني، خلاقيت و احساس مسئوليت مشترك را در كاركنان خود ايجاد كرده و موجب رشد و تعالي سازمان‌شان شوند. اگر مديران ارشد نتوانند فرصتي پيدا كنند تا استعدادهاي كاركنان را شكوفا كنند، مسير رشد آن‌ها كاملا متوقف خواهد شد. در نتيجه اگر فرد فرد ما در نقشي كه در سازمان و زندگي شخصي خود دارد رشد كند، سازمان و شركت ما رشد خواهد كرد. ما رهبران كسب‌ و ‌كار بايد مسئوليت‌هاي خود را به عنوان رهبران تغيير بر عهده بگيريم، زيرا جهان بهتر، مكان بهتري براي كسب ‌و ‌كار است. بايد تلاش كنيم تا محصولات عالي داشته باشيم، به مشتريان خود خدمت كرده ومنافع سرمايه‌گذاران خود را تامين كنيم. اما اين هدف‌ها كافي نيستند. ما بايد در مورد تاثير اقدامات خود بر جهان و ساكنان آينده اين جهان نيز فكر كنيم.