يک هفته از به دنيا آمدنش نگذشته بود که فهميدم کلمه کم آورده‌ام. هيچ کدام از جملات و تعابير رايجي که مردم براي ابراز محبت به کودکان خود بر زبان مي‌آورند، نياز دروني‌ام را پاسخ نمي‌داد. بايد آستين‌ها را بالا مي‌زدم تا کلمات خودم را ابداع کنم. کلماتي که به درستي بيانگر احساساتي باشند که قلبم را آکنده بود. از آن روز به بعد، براي هر يک از نيازهاي کسرا، ترانه‌اي ساختم. از خواباندن، غذا دادن، حمام کردن، بازي دالي موشه، دندان درآوردن تا بازيگوشي کردن و به ستوه آوردن پدر و مادر.اينک مجموعه‌اي فراهم شده که موقعيت‌هاي مختلف يک کودک را از تولد تا يکسالگي، حتي بيشتر در مي‌گيرد.