همه صداهاي زندگيم در وجودم تاب مي‌خوردن. صداهايي که عاشقم کرده بودن، صداهايي که زجرم داده بودن، صداهاي خنده، صداهاي گريه، صداهاي شادي، صداهاي نفرت، تمام صداهاي دنيا وجود داشتن ولي هيچ‌کدوم هيچ درد و رنج و لذتي ايجاد نمي‌کردن. انگار اين صداها، صداي زندگي کس ديگه‌ اي بود که من، هيچ وقت نمي‌شناختم.