خاموشي عظيم درونمان ما را به سمت خود فرا مي خواند تجربه ي جديد ما شناخت سرشت واقعي مان است. چيزي که در حال حاضر و همواره هستيم نمايان مي شود و به آن توجه مي کنيم؛ اما به اين دليل که محتواي تجربه ما را بسيار شيفته ي خود مي کند، آن را ناديده مي گيريم اين ماييم آگاهي با تمام تجربه ها يکي شده ايم به نظر خودمان را در آن گم کرده ايم و در نتيجه آرامش و شادي خود را ناديده گرفته ايم رنج اجتناب ناپذيري که به دنبال آن مي آيد فراخواني از خودمان به خودمان است فراخواني براي بازگشت به خانه از ماجراجويي تجربه اي که در آن گير افتاده ايم.