اين لطيفه ها جداي از مضمون طنز و گاه تلخ و انتقادي خود که مي توان آن را جزئي لاينفک از ساختار طنز اجتماعي به شمار آورد از اين منظر حائز اهميت به شمار مي رود که مخاطب آن بداند که در سال هاي بسياري از حيات نظام کمونيستي بيان و بازگو کردن لطيفه به ويژه با مضامين انتقاد از ساختار حاکميت، مي توانست منجر به تعقيب قضايي و حتي حبس راوي آن شود. با اين همه اين لطائف راه و جاي خود را در زندگي و ذهن و زبان مردمان اين سرزمين باز کردند. برخي در حافظه و برخي در گوشه و کنار يادداشت ها و حتي در حاشيه دفاتر تلفن مردم ثبت شدند و پس از فروپاشي کشور شوراها، سرانجام در معرض ديد و خوانش و قضاوت عام قرار گرفتند.