پيترهانتکه (1942) نويسنده و نمايش نامه نويس پيشرو اتريشي و برنده جايزه نوبل ادبيات سال 2019 است. او با آفرينش آثاري نو و نامتعارف و تغيير نشانه ها و روابط بين شخصيت ها شيوه هاي بديعي به کار گرفت و به تجربه گرايي دست زده است. هانتکه در آثار خود از شيوه هاي نوآورانه درهم شکستن مرزهاي زمان و استفاده از اشياء و رويدادهاي عادي براي تصوير اسطوره هاي نهان در دل آنها سود جسته است. او يکي از جنجال برانگيزترين نويسندگان آلماني زبان است که جوايز زيادي را از 1973 تاکنون دريافت کرده و شخصيت هاي مهم ادبي و هنري موافق يا مخالف او بوده اند. شخصيت هايي که در زمان ها و داستان هاي هانتکه زندگي مي کنند در آستانه اي از جنون و عقل هستند. آنها دغدغه هاي اگزيستانسياليستي دارند. هانتکه در اين کتاب از يک ترس صحبت مي کند ترس قطع شدن ارتباطش با زبان و قوه ،تكلمش و البته عدم توانايي براي ادامه دادن به کار (نويسندگي) و زندگي بعد از ظهر اين نويسنده از مرکز يک شهر بي نام اروپايي شروع شده و به حاشيه هاي شهر که مي توان آنها را لبه هاي رويا و خواب و يا مرزهاي زباني قلمداد کرد کشيده مي شود. او در اين مسير سؤالات زيادي هم از خودش مي پرسد: «اصلاً نويسندگي چه جور کسب و کاري است؟ مگر در اين قرن چنين شغلي هم وجود دارد؟ چه کسي مي تواند مدعي باشد که يک هنرمند است و جايگاهي را هم براي خودش در اين دنيا دست و پا بکند؟