برساخت «اصالت»، به فرايند تاريخي برساخته‌شدن موسيقي «اصيل» در پنجاه سال گذشته در ايران مي‌پردازد؛ اينکه چگونه اين موسيقي که خود دست‌پرورده‌ي نهادهاي فرهنگي پهلوي دوم بود به صداي غالب در انقلاب اسلامي ???? تبديل مي‌شود. نويسنده در اين اثر با واکاوي روند برآمدن مفاهيمي مانند «اصالت» و «ابتذال» به مطالعه‌ي انتقادي تاريخ اجتماعي ايران در سده‌ي گذشته مي‌پردازد؛ همچنين با تمرکز بر جايگاه اجتماعي موسيقي و موسيقي‌دانان ملي در تاريخ معاصر ايران، لحظاتي از گفتار موسيقي ملي ايران را برجسته مي‌کند و شمايلي از تداوم سلطه و مقاومت اجتماعي در قرن گذشته را به خوانندگان ارائه مي‌دهد.