پنجاه سال است كه يك جايگزين كاذب رهائي‌بخش كه در حقيقت روي ديگر سكه‌ي استبداد مطلقه است به مانند ابزاري در دست باجگيران خطرناك درآمده كه به طور مرتب توجيهات سراسر دروغ خود را به ما تحويل مي‌دهند. كشته شدن روزا لوكزامبرگ، كورت ايزنر، گوستاو لندوئو و بسياري ديگر و رواج ترورهاي فاشيستي، اعمال پست و غير انساني، رژيم‌هاي نيمه‌فاشيستي و در نهايت، جنايات مكرر خودكامگي، خنجر به دستان، ديپلمات‌ها و قلم به‌مزدان جنايات فاشيست‌ها را دست‌مايه‌ي باجگيري و دريافت حق‌السكوت كرده و مي‌گويند: هر عملي كه عليه ما باشد، در واقع نوعي كمك به فاشيسم و همواركننده استقرار ديكتاتورهاست. اينان اضافه مي‌كنند: لحظه‌اي نبايد اين مهم را از ياد ببريد كه فقط دو راه وجود دارد و لا غير، با ما و بر ما، يكي را انتخاب كنيد.