برادران دروغين در دوره‌ي ساساني به دوگان فضيلت و رذيلت يا نيک و بد گفته مي‌شد که به‌سبب همانندي فريبنده‌شان درآميخته مي‌شوند، مانند گفت‌وگو و ستيز کلامي. برادران دروغين سبب تيرگي و آشفتگي زبان، ذهن، و مواجه‌ي فرد با پديدارها و رفتارها مي‌شود. دوگان‌هاي مشتبه بستر فريب نهان خود و ديگران و از عوامل نقاشي فريبنده از خود و ديگران‌اند. کنشگر با قصد انجام رفتار نيک به دام کنش بد نيک‌نما مي‌افتد و تماشاگر کنش نيک بدنماي کسان را بد مي‌بيند. بسياري از دو‌راهه‌هاي اخلاقي از درآميختن برادران دروغين برمي‌آيند. مهارت جداکردن برادران دروغين اثربخشي ارتباط درون‌شخصي و بين‌شخصي را افزايش مي‌دهد. در اين اثر با مرور رايج‌ترين برادران دروغين، سه الگوي درختي، جدول حضور و غياب، و هرم تشخيص مصداق براي جداکردن آن‌ها ارائه مي‌شود.