نمايش‌هاي پيپو دلبونو بسيار مفرح است، به نظر مي‌رسد هر كس هر آنچه را دوست دارد بر روي صحنه انجام مي‌دهد. نيازي نيست كه الزاما تماشاگر مطلعي باشيم تا بتوانيم متوجه اين نكته شويم كه اگر هر بازيگر همه‌كاره بازي خويش است و براي اين كه همه‌كاره بماند همه گروه بايد از قواعد سختي پيروي كنند. آن‌طور كه پيپو دلبونو در اين كتاب شرح مي‌دهد، آزادي، ثمره كاري دراز مدت، بي‌پايان و دشوار است چرا كه تئاتر وي ترتيبي از تابلوهاي نمايشي نيست كه پشت‌ سر هم قطار مي‌شوند، بلكه توالي تنش‌ها، تعليق‌ها، توقف‌هاي ناگهاني، سكوت، ژست و حركت، خنده و نگاه است و خلاصه هر آن‌ چه زندگي مشترك نوع بشر را باعث مي‌شود...