خروج نيروهاي آمريکايي از افغانستان و ورود فاتحان? طالبان به هرات، مزارشريف و کابل جهان را در بهت فرو برد. هيچ کس گويا آنچه را در تصاوير تلويزيوني مي ديد باور نمي کرد، گروهي شورشي به راحتي قدرت حاکم را کنار مي زدند و مردم در افغانستان مات ومبهوت به تحقق کابوس هاي خود مي نگريستند. دو دهه زماني مناسب براي فراموشي فجايع گذشته نيست و حال مردم با خط رنج هاي قديمي رخ به رخ شده بودند و ناگزير به هر دري مي زدند تا پناهي براي خود بيابند. بهت دولت ها نيز کم از مردم نداشت؛ تا چند ماه قبل، سناريوي پرطرفدار اين بود: «آمريکا پس از هزينه کردنِ ميلياردها دلار، چشم روي افغانستان و اعتبار خود نخواهد بست.» بهت اوليه جاي خود را به اين سؤال داد که چرا هيچ کس اين روزها را پيش بيني نکرد؟ طالبان چگونه در بازي پنهان پيروز شد و اين طالبان آيا همان طالبان پيشين است؟ آنچه بيش از پيش در آن روزها مورد ترديد گرفت «شناخت» از طالبان بود.