بئاتریس وقتی سر و ته می‌شود بهتر فکر می‌کند. روی شاخه درخت‌ها از زانو آویزان می‌شود، روی دست‌هایش می‌ایستد... برای بئاتریس زینکر، سر و ته بودن همیشه جواب می‌دهد. وقتی با دوستش لنی، تصمیم می‌گیرند که روز اول کلاس سوم مثل هم لباس‌های نینجایی بپوشند، قطعا سر و ته بوده‌اند. اما وقتی بئاتریس سیاه‌‌پوش در مدرسه حاضر می‌شود، لنی با یک دست لباس نوی باحال و یک دوست جدید می‌رسد. بدتر از آن، انگار او همه چیز را در مورد عملیات فوق سری که نقشه‌اش را کشیده بودند فراموش کرده. آیا بئاتریس می‌تواند با فکر کردن سر و تهش ماموریت را انجام دهد، دوستی‌شان را درست کند و همه چیز ختم به خیر شود؟