ما در روزگاري زندگي مي‌كنيم كه به مدد تكنولوژي‌ها، بدل خودمان را در فضاي مجازي ساخته‌ايم. بدلي كه آن‌قدر شبيه ماست كه گاهي با لكنت و ابهام از خودمان مي‌پرسيم: كدام واقعي‌تر است؟ اين جسم گوشت‌و‌خون‌دار يا آن پروفايل پروپيماني كه در اينترنت داريم؟ كتاب حاضر مواجهه‌ي اجمالا فلسفي با همين مسئله آميختگي روزافزون ما با ساحت مجازي است. مايكل لينچ فلسفه‌خوانده‌اي است كه علاوه بر مشي آكادميك خود، دغدغه‌ي انتقال ايده‌هاي فلسفي به مخاطبان دارد. او در اين كتاب، با زباني ساده و بياني شيوا ادعا مي‌كند كه لينترنت، ما را از فهم جهانمان دور نگه داشته است.