تأکيد و توجه بر توسعه مناسبات سياسي و اقتصادي با اکثر کشورهاي همسايه که از برخي جهات با دشواري‌هاي خاص خود نيز توأم بود، يکي از ويژگي‌هاي تاريخ ديپلماسي ايران در فاصله ي سال‌هاي دهه 1330 تا 1350 است. اين کتاب دربردارنده خاطرات يکي از چهره‌هاي دست‌اندرکار اين تحول «فريدون زند فرد» با مرور بر گوشه‌هايي از تجارب ايران در سازمان ملل و مواردي چون اعاده حاکميت کشور بر جزاير ايراني خليج فارس و مناسبات ايران با کشورهايي چون کويت، پاکستان و عراق مي‌باشد.