اوايل آشنايي‌مان، او را آدم ساده‌اي مي‌دانستم. شخصيتش طوري بود كه روابط عاطفي را مثل بقيه مردم درك نمي‌كرد. در دنياي كلاسيك قوانين و اخلاق بزرگ شده بود و هيچ چيز درباره عشق و عاطفه نمي‌دانست. ازدواج را هم يكي از آن قوانيني مي‌دانست كه بايد انجام شوند. البته نمي‌توان گفت كه مرا دوست نداشت. فقط اين كه به شيوه انگليسي خودش به من عشق مي‌ورزيد. فكر مي‌كنم وقتي مرا ملاقات كرد با خودش گفت احتمالا مي‌توانم كمي از انگليسي بودن دست بردارم و عاشق اين زن باشم! حداقل در خلوت كه اين‌طور بود.