اينجا کسي منتظرم نيست! انتظار انصاف و عدالت از ديگران گاهي به شوخي تلخ مي‌ماند مثل توقعي بي‌مورد که هيچ‌گاه اجابت نمي‌شود . انتظار عشق از کسي که به اندازه شما دوست‌تان ندارد گاهي به دل‌خوشي بي‌سرانجام شبيه است به اميدي واهي به روزي که هرگز نمي‌رسد . نه قضاوت‌هاي بي‌رحمانه و نه عشق‌هاي اجباري هيچ‌کدام نبايد زندگي را دست‌خوش تغيير کند که اگر گرفتارشان شويم مثل نرسيدن‌هاي دائمي، خسته مي‌کند ما را! پس خود را قانع کنيم به اين که مردمان گاهي بي‌رحمانه ما را با خطاي ديگران قضاوت مي‌کنند و چوب مي‌زنند حتي به گناهي ناکرده! و قانع کنيم خويشتن را که عشق به اجبار پا نمي‌گيرد و اگر نباشد، هيچ‌گاه کسي در انتظار ما نخواهد بود نه اين‌جا و نه هيچ جاي ديگر!