اوستا ميراث مشترك فرهنگي جهانيان، و كهن‌ترين نوشتار ايرانيان است. بخش‌هاي گوناگون اين مجموعه كهن، از زماني در حدود نيمه هزاره دوم پيش از ميلاد به بعد پديد آمد و در طول سده‌هاي متوالي از نسلي به نسلي ديگر رسيده است.