دنياي انيميشن بي ترديد خيال انگيزترين بخش جادوي سينما است.چه در گذشته كه سينما به معني عام توان به تصوير كشيدن همه خيالات بشر را نداشت و چه امروز كه به كمك رايانه هاي واقعيت ساز به ياري همان فرمول فريم به فريم انيميشن،تصاويري با عنوان جلوه هاي بصري رايانه اي در قامت واقعيت ملموس خلق مي كند،همچنان اين قلب تپنده پويا نمايي است كه جايگاه جادويي ترين عنصر سينما را براي خود حفظ كرده است. حالا ما ايرانيان كه همواره با كمك از دنياي خيال نقبي به حقيقت زده ايم و به مكاشفه و شهود حيات جهان بيني خاصه خود پرداخته ايم،بيش از مردمان ديگر نقاط جهان مي توانيم از اين امكان عصر ارتباطات بهره ببريم.ما كه شاعرانگي مان به جهان بيني ايراني مان هويتي خلل ناپذير بخشيده،شايد با خرق پرده تكنيك انيميشن بتوانيم اين زبان شيواي شاعرانگي را در ظرف تازه انيميشن بار ديگر عرضه كنيم.