امپراتور جونز در بين آثار اونيل نقطه عطفي به‌شمار مي‌آيد. اين نمايش‌نامه كه كمتر به ديالوگ و بيشتر، براي تكميل زبان نمايشي به تاثيرات صحنه و صدا متكي است، كليدي بود كه اونيل براي گشودن در همه گنجينه‌هاي تئاتر مدرن خود پيدا كرد.بروتوس جونز حاكم سياهپوست مستبدي است كه با طغيان مردم سرنگون مي‌شود و پا به فرار مي‌گذارد. او تمام شب در جنگل دور خود مي‌گردد و اونيل در اين شب هولناك و در جنگل خاطرات او نقاب‌هاي تمدن بشري را از چهره او بر مي‌گيرد و او را به ريشه‌هاي نژادي و انساني خود برمي‌گرداند. طنز قضيه در اين است كه بروتوس جونز وارث همه ارزش‌هاي معامله‌گران سپيدپوستي است كه اجداد او را از آفريقا به بازار برده‌فروشان كشانده بودند.