تقصير مامان بود. اگر از همان اول اجازه مي‌داد من يك حيوان خانگي داشته باشم، هيچ‌وقت اين‌قدر توي دردسر نمي‌افتاديم. اما شايد هم تقصير پوستري بود كه توي پارك ديديم يا تقصير بابا كه نتوانسته بود رئيسش «نه» بگويد. اسم من اليناست، اما دوست‌هايم الي صدايم مي‌زنند. من عاشق مهماني رفتن و پيتزا و موبايلم (ولي چون خودم موبايل ندارم همه‌اش آويزان موبايل مامان مي‌شوم). در گوشتان بگويم از دو چيز هم خيلي بدم مي‌آيد: مشق شب و کوکوسبزي!