این یکی آن دیگری را نابود خواهد کرد. کتاب، عمارت را نابود خواهد کرد. ویکتور هوگو عبارت معروفش را از زبان کلود فرولو، نایب کشیش کلیسای نتردام بیان می‌کند. هنر معماری احتمالا از میان نخواهد رفت اما دیگر پرچمدار فرهنگی در حال تغییر، نخواهد بود. هنگامی که آن را با اندیشه‌ای مقایسه کنیم که شکل کتاب به خود می‌گیرد و برای اینکار مقداری کاغذ، کمی جوهر و 1 قلم کفایت می‌کند، چگونه می‌توانیم از اینکه خرد آدمی فن چاپ را به جای معماری برگزیده است در شگفت شویم؟ مقدسات سنگی ما از میان نرفته‌اند اما مجموعه متون دست‌نویس، و پس از آن‌ها متون چاپی، این لانه مورچگان هوش و فهم، کندویی که همه تخیلات، زنبورهای طلایی با عسل‌هایشان در آن جای دارند ناگهان، در پایان قرون وسطی، این مقدسات را به نحوه شگفت‌آور تنزل دادند.