پل روبيژك فيلسوف نوكانتي معاصر در اين كتاب مي كوشد وحدتي ميان دو نحوه ي تفكر نظري و عملي برقرار كند او با ياري گرفتن از راي اگزيستانسياليست ها مبني بر پذيرفتن تجربه ي دروني به عنوان دليل واقعيت و به خصوص با بهره بردن از راي كيركگور مبني بر وجود جنبه اي اخلاقي در طبيعت انسان كه به كنه وجود او تعلق دارد وجود ارزشهاي مطلق اخلاقي را اثبات ميكند و بدين سان شكاف ميان هست ها و بايدها را از ميان مي برد.