بزرگ‌ترين بدبختي آدمي اين است كه در برابر ستم، جرات طغيان را از دست بدهد. جان كلام زندگي اين‌جاست كه طغيان بر صد بيدادگري دوام يابد. لحظه‌اي كه انسان ستم را به آساني تحمل كند، شوم‌ترين دوره حياتش آغاز مي‌گردد.