اين كتاب از سه‌گانه اسكندر («اخگر پرديس»، «پسر ايراني» و «مراسم تشييع») سرگذشت اسكندر جوان است و داستان زندگي او را بازگو مي‌كند؛ از كودكي تا بيست سالگي، يعني زماني كه بر جاي پدر مقتولش شاه فيليپ نشست، سال‌هايي كه اسكندر بين ستايش پدرش، بيزاري از او و عشق به او درمانده بود، آن گاه كه بر بي‌نيازي از عشق حسادت‌آميز و نابودكننده مادرش ملكه المپياس پاي فشرد، ايامي كه اسبش بوكفال را تربيت كرد، روزگاري كه ارسطو آموزگار خصوصي او شد، آنگاه كه با جواني به نام هفستيون دوستي‌اي عميق برقرار كرد ـ كسي كه مقدر بود نقش مهمي در زندگي او ايفا كند.