صحبت از مرگ اکنون مد شده است، اما واقعا چگونه بايد در مورد آن صحبت کنيم؟ به چه کسي گوش دهيم - کشيش ها، پزشکان، مشاوران يا خودمان؟ آيا روانشناسي جايگزين دين شده است که به ما بگويد چگونه بميريم؟ کتاب "احياي مرگ" نوشته "توني والتر" نگاهي جامعه‌شناختي به احياي علاقه به مرگ دارد، با تمرکز بر مشاوره سوگ. خواندن آن براي هر کسي که به جامعه شناسي مرگ و مراقبت از در حال مرگ، مرده يا سوگوار علاقه مند است، الزامي است. اين کتاب از دو بخش تشکيل شده است. قسمت اول با عنوان «انجام آن به روش من» بيشتر تئوري است. در اين بخش، مرگ و مردن در زمينه‌هاي سنتي، مدرن و پسامدرن و در ارتباط با مفاهيمي چون عقلاني‌سازي، پزشکي‌سازي، سکولاريزاسيون و فردگرايي مورد بررسي قرار گرفته است. قسمت دوم با عنوان "ادامه گوش دادن" بيشتر کاربردي است. در اين بخش بر سخنان درگذشتگان، بازماندگان و عزاداران و شنيدن سخنان آنان توسط اطرافيان و کارشناسان تاکيد شده است. مهمترين موضوعات مطرح شده در اين بخش عبارتند از: سيستم هاي شنيداري، عزاداري خوب، آسايشگاه ها، تعريف معنويت، الگوهاي مرگ خوب، مرگ طبيعي، اکسپرسيونيسم، گروه سوگ، عزا زدايي، مراسم تشييع جنازه، مشاور سوگ، مرگ خودساخته.