همه ما در زندگي خواهان عشق هستيم، اما معمولا نمي‌دانيم چطور آن را پيدا کنيم و نگه داريم. يکي از دلايلش اين است که با اينکه مي‌دانيم چه مي‌خواهيم، درست نمي‌دانيم عشق واقعا چه حسي دارد. نمي‌دانيم چه مي‌شود که حس مي‌کنيم دوست‌مان دارند يا چه مي‌شود آنها که برايمان مهم هستند حس مي‌کنند که دوست‌شان داريم. متوجه نمي‌شويم که چرا بارها و بارها چنان انتخاب‌هاي افتضاحي کرده‌ايم يا چرا نمي‌توانيم انتخاب‌هاي خوبي داشته باشيم. مطمئنا، خرابکاري‌هاي خودمان را نمي‌بينيم که توانايي ما را براي دوست داشتن و دوست داشته شدن از بين مي‌برند. احساس دوست داشته شدن به توانايي ما براي برقراري ارتباط هيجاني بستگي دارد. ما مي‌توانيم مهارت‌هايي را براي پرورش اين توانايي ياد بگيريم که اگر آنها را در عمل پياده کنيم، فرصت‌هايي را در اختيارمان قرار مي‌دهند که احساس کنيم دوست‌مان دارند. نخستين گام اين است که متوجه بشويم هنگامي که حس مي‌کنيم دوست‌مان دارند چه چيزي را تجربه مي‌کنيم و چرا اين‌قدر دشوار است که اين احساس را شناسايي و ارزش آن را درک کنيم.